|
| |
| |
| Συντακτική Επιτροπή Πρόεδρος: Ιωάννης Λεκάκης Μέλη: Ανδριανή Βαζαίου
Γεώργιος Δαφούλας
Πολυχρόνης Δηλαβέρης
Αλέξανδρος Μπέρλερ
Παναγιώτης Σταφυλάς |
| | Το μήνυμα του Προέδρου…
Η πανδημία που βιώνουμε επιτάχυνε τις εξελίξεις στον χώρο της ψηφιακής ιατρικής και οι γιατροί σε πολλές περιπτώσεις απαιτείται να έχουν γνώσεις και δεξιότητες στην τηλεϊατρική, σε εφαρμογές έξυπνης τηλεφωνίας, σε φορετές συσκευές και τεχνητή νοημοσύνη. Συνήθως, η εκπαίδευση των ιατρών στα πεδία αυτά πραγματοποιείται με προσωπική μη επιβλεπόμενη προσπάθεια και με τη βοήθεια επιστημονικών εταιρειών, όπως η Ελληνική Εταιρεία Ψηφιακής Ιατρικής. Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον ένα άρθρο το οποίο δημοσιεύθηκε πρόσφατα (10 Φεβρουαρίου 2022) στο έγκριτο περιοδικό British Medical Journal και προτείνει το αυτονόητο, δηλαδή την ενσωμάτωση της διδασκαλίας των μεθόδων ψηφιακής ιατρικής στις Ιατρικές Σχολές. Λαμβάνω υπόψιν μου τα κύρια σημεία από το άρθρο αυτό και συνοψίζω.
Ήδη από το 2019 το Topol Review πού εκδόθηκε από το NHS υπογράμμισε την ανάγκη να συμπεριληφθούν περισσότερες δεξιότητες ψηφιακής υγείας στα προγράμματα σπουδών των Ιατρικών Σχολών. Ακόμα όμως δεν υπάρχει ομοφωνία για την καλύτερη εκπαίδευση στα θέματα ψηφιακής υγείας. Πρέπει να σημειωθεί ότι σε μία έρευνα σε Ευρωπαικές Ιατρικές Σχολές (2020) το 85% των φοιτητών επιθυμούσαν περισσότερη εκπαίδευση στα θέματα και τις μεθόδους ψηφιακής υγείας. Αναρωτιούνται οι συγγραφείς πώς θα χρησιμοποιήσουν σαν γιατροί δεδομένα από γενετικές αναλύσεις ή αρρυθμίες που καταγράφονται από έξυπνα ρολόγια και πόσο αξιόπιστα είναι τα δεδομένα αυτά. Καταλήγουν ότι το πρόγραμμα σπουδών στον τομέα της ψηφιακής ιατρικής πρέπει να καλύπτει τα εξής: 1) Απαντήσεις στα ηθικά και νομικά διλλήματα που σχετίζονται με την ψηφιακή υγεία, 2) Πρώιμη αρχική εκπαίδευση στα θέματα αυτά με διδασκαλία πρακτικών δεξιοτήτων αργότερα. Τα βασικά θέματα πρέπει να είναι η τεχνολογία διάγνωσης και παρακολούθησης, τρόποι ανίχνευσης και πρόληψης και επίσης ψηφιακή θεραπευτική. 3) Τέλος, εκπαίδευση στο πώς οι δεξιότητες των ασθενών θα αναπτυχθούν καλύτερα για την επαρκή τηλειατρική πρακτική.
Στο σχεδιασμό της εκπαίδευσης στην ψηφιακή υγεία οι φοιτητές μας πρέπει να έχουν σημαντική συμμετοχή και να επηρεάσουν προς την κατεύθυνση καλύτερης εκπαίδευσης στην ψηφιακή υγεία στις Ιατρικές Σχολές και καλύτερης προετοιμασίας για το ψηφιακό τους μέλλον με τελικό στόχο την καλύτερη φροντίδα των ασθενών. Να λοιπόν ένα πεδίο λαμπρό για τις Ελληνικές Ιατρικές Σχολές…
Ι. Λεκάκης Ομότιμος Καθηγητής Καρδιολογίας ΕΚΠΑ Πρόεδρος Ελληνικής Εταιρείας Ψηφιακής Ιατρικής Διευθυντής Καρδιολογικού Τομέα, Κεντρική Κλινική Αθηνών | |
|
|---|
| | Χριστίνα Παπανικολάου
Βιοπαθολόγος, MD πρ. Δ/α ΕΣΥ, πρ. Γεν. Γρ. Δημόσιας Υγείας
Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΨΗΦΙΑΚΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΥΓΕΙΑΣ ( e- health under GDPR) |
|
|---|
Η υποχρεωτική πανευρωπαϊκή έναρξη της εφαρμογής του ΓΚΠΔ (GDPR) ορίστηκε από τις Ευρωπαϊκές Αρχές τον Μάϊο του 2018, δύο χρόνια μετά την εκδοσή του (Reg. 2016/679), για να δοθεί ένα λογικό περιθώριο προσαρμογής στα Κράτη-Μέλη και στους φορείς στις νέες, αυστηρότερες απαιτήσεις του Κανονισμού. Ο ΓΚΠΔ (Κανονισμός) αναφέρεται στην προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων και στους κανόνες που πρέπει να διέπουν την ελεύθερη διακίνηση δεδομένων στην ΕΕ. Αποτελεί εξέλιξη της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 95/49ΕΚ, που η τροποποίησή και ολοκλήρωσή της με τη μορφή Κανονισμού, υπήρξε το συμβιβαστικό αποτέλεσμα πενταετών διαβουλεύσεων, στο επίπεδο των Ευρωπαϊκών Αρχών.Ο Κανονισμός ενσωματώθηκε στην Ελληνική νομοθεσία με το Νόμο 4624/2019, ο οποίος δέχτηκε επικρίσεις από την πλευρά της νομικής κοινότητας, λόγω της ελαστικότητας των παρεκκλίσεων που προβλέπει, συγκριτικά με τις αυστηρότερες προβλέψεις του Κανονισμού. Η ραγδαία μεταβολή του τεχνολογικού περιβάλλοντος την τελευταία δεκαετία και ιδιαίτερα η πολλαπλασιαστική ανάπτυξη ψηφιακών εφαρμογών στον Υγειονομικό τομέα άλλαξε ριζικά τον τρόπο και την έκταση συλλογής, επεξεργασίας και χρήσης προσωπικών δεδομένων. Δημιουργήθηκε επομένως η ανάγκη για ένα νέο, αναθεωρημένο πλαίσιο προστασίας της “πληροφορικής ιδιωτικότητας” των ατόμων, κυρίως σε ότι αφορά την αλλαγή του συστήματος ευθύνης για την τήρηση της νομοθεσίας, που βασίζεται στην αρχή της Λογοδοσίας ( Accountability), σύμφωνα με την οποία ο οποιοσδήποτε φορέας του Δημόσιου ή του Ιδιωτικού τομέα (νομικά πρόσωπα, επιχειρήσεις, εταιρείες, οργανισμοί κλπ) διαχειρίζεται, ή αποθηκεύει, ή συλλέγει, ή μεταβιβάζει, ή επεξεργάζεται δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, οφείλει να συμμορφώνεται στις απαιτήσεις του Κανονισμού και να αποδεικνύει τη συμμόρφωση των διαδικασιών ή των συστημάτων του, λαμβάνοντας τα κατάλληλα τεχνικά και οργανωτικά μέτρα. Ο Κανονισμός βασίζεται σε συγκεκριμένους κανόνες, που διέπουν την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων (με την ευρεία έννοια που προαναφέρθηκε, δηλαδή της συλλογής, αποθήκευσης, χρήσης κλπ), στις λεγόμενες Αρχές επεξεργασίας. Εκτός από την Αρχή της Λογοδοσίας, οι άλλες Αρχές αφορούν τη Νομιμότητα, την Ελαχιστοποίηση (ή Αναλογικότητα), τον Σκοπό ή Αρχή της θεμιτής επεξεργασίας και διαφάνειας, του Χρονικού Περιορισμού Αποθήκευσης, της Ασφάλειας, Ακεραιότητας, Εμπιστευτικότητας και της Ακρίβειας. Οι παραπάνω νομικοί όροι πρακτικά σημαίνουν, ότι η επεξεργασία προσωπικών δεδομένων όλων των κατηγοριών πρέπει να έχει ως βάση νομιμότητας είτε τη συγκατάθεση του ατόμου, είτε μία σύμβαση, είτε την ανάγκη εκπλήρωσης μιάς νομικής υποχρέωσης, ειδικά όταν πρόκειται για φορείς του Δημοσίου. Ο φορέας που συλλέγει ή επεξεργάζεται προσωπικά δεδομένα θα πρέπει να φροντίζει, ώστε να διαχειρίζεται τον ελάχιστο δυνατό όγκο ή μόνο τα δεδομένα, που είναι αναγκαία για τον συγκεκριμένο σκοπό επεξεργασίας. Επίσης, θα πρέπει να έχει προβλέψει το χρονικό όριο της αναγκαίας αποθήκευσης, στο οποίο θα πρέπει να συμφωνεί και ο ιδιοκτήτης των δεδομένων. Είναι επίσης απαραίτητο ο φορέας επεξεργασίας να διασφαλίζει την ακεραιότητα, και την εμπιστευτικότητα των δεδομένων από κάθε σκόπιμη ή ακούσια διαδικασία παραβίασης, που θα μπορούσε να τα αλλοιώσει ή να τα υποκλέψει. Η εφαρμογή των παραπάνω Αρχών συνδέεται με ένα διευρυμένο φάσμα ατομικών δικαιωμάτων, προβλέποντας παράλληλα και τις διαδικασίες υπεράσπισης και νομικής διεκδίκησης αυτών των δικαιωμάτων από τα φυσικά πρόσωπα. Τα κυριότερα από τα δικαιώματα αφορούν : 1.την ενημέρωση, η οποία θα πρέπει να είναι σαφής ως προς το σκοπό και τη νομιμότητα της επεξεργασίας, 2.την δυνατότητα πρόσβασης του ατόμου στα προσωπικά του δεδομένα, 3.την δυνατότητα εναντίωσης ή περιορισμού της επεξεργασίας ή εναντίωσης στο profiling, 4.την δυνατότητα διαγραφής ή διόρθωσης, 5. τη φορητότητα, 6. την εναντίωση στη λήψη αυτοματοποιημένων αποφάσεων, 7. το δικαίωμα “στη λήθη”, δηλαδή της απάλειψης του “ψηφιακού ίχνους” και 8. το δικαίωμα ενημερωμένης συγκατάθεσης, που αποτελεί και την ισχυρότερη νομιμοποιητική βάση για την επεξεργασία. Ο Κανονισμός οριοθετεί και κατηγοριοποιεί τα προσωπικά δεδομένα, προσδιορίζοντας την ειδική κατηγορία των “ευαίσθητων” ή “ειδικών” δεδομένων, (γενετικά, φυλετικά, βιομετρικά, υγείας κλπ), ως μία κατηγορία που απαιτεί ιδιαίτερες και αυστηρότερες προϋποθέσεις για την επεξεργασία της. Σε κάθε περίπτωση, αλλά ιδιαίτερα για την επεξεργασία “ευαίσθητων” δεδομένων μεγάλης κλίμακας προβλέπεται η προσέγγιση με βάση τον κίνδυνο (risk based approach), που αναφέρεται ως “μελέτη αντικτύπου” και αντιπροσωπεύει την αξιολόγηση των επιπτώσεων στην ιδιωτικότητα των ατόμων από τυχόν παρεκκλίσεις στην εφαρμογή των ρυθμιστικών απαιτήσεων, όπως και στην εκτίμηση της αναλογικότητας μεταξύ προβλεπόμενων μέτρων ασφάλειας και βαθμού επικινδυνότητας της επεξεργασίας. Για τη διασφάλιση των ατομικών δικαιωμάτων προβλέπεται επίσης η υποχρεωτική λήψη των κατάλληλων τεχνικών και οργανωτικών μέτρων, που εκτός από τη μελέτη αντικτύπου απαιτούν την τήρηση των αρχείων επεξεργασίας, την ψευδωνυμοποίηση ή την ανωνυμοποίηση των δεδομένων (ή την κρυπτογράφηση), όπως και μηχανισμό για την τήρηση των υποχρεώσεων κοινοποίησης στα φυσικά πρόσωπα και στην Αρχή Προστασίας του ενδεχόμενου παραβίασης των δεδομένων. (data breach notification) Μία από τις καινοτομίες του Κανονισμού, σε ότι αφορά το σύστημα ευθύνης για την τήρηση της νομοθεσίας, είναι ο ορισμός Υπευθύνου Επεξεργασίας, (DPO), ο οποίος καθορίζει τον σκοπό και τον τρόπο της επεξεργασίας, που μπορεί να είναι φυσικό ή νομικό πρόσωπο, ή Δημόσια αρχή, όπως και ο ορισμός του “Εκτελούντος την Επεξεργασία”, με τον διακριτό ρόλο της επεξεργασίας των δεδομένων για λογαριασμό του DPO. Ο ορισμός των παραπάνω είναι υποχρεωτικός για φορείς ή οργανισμούς που επεξεργάζονται μεγάλης έκτασης “ευαίσθητα” προσωπικά δεδομένα. Παρά το γεγονός ότι ο Κανονισμός φιλοδοξεί να παίξει το ρόλο ενός “τεχνολογικά ουδέτερου” ρυθμιστικού εργαλείου, δηλαδή με ικανότητα προσαρμογής στη ραγδαία εξελισσόμενη τεχνολογία, η συμμόρφωση στις απαιτήσεις του απαιτεί πληθώρα τεχνικών, λειτουργικών και θεσμικών μέτρων, με υψηλό κόστος εφαρμογής και εντεινόμενη τεχνολογική πολυπλοκότητα, ιδιαίτερα για τις πλέον καινοτόμες εφαρμογές, όπως η Τεχνητή Νοημοσύνη και η τεχνολογία blockchain. Προέκυψε, επομένως, η ανάγκη υιοθέτησης ορισμένων ελαστικότερων ρυθμίσεων, που ορίζονται ως “ρήτρες ευελιξίας”, και οι οποίες δίνουν στα Κράτη-Μέλη την ευχέρεια να εξειδικεύουν τους κανόνες που αφορούν την επεξεργασία “ειδικών κατηγοριών” δεδομένων, αλλά και τη δυνατότητα να προσδιορίζουν εκείνες τις ειδικές καταστάσεις και προϋποθέσεις που η επεξεργασία μπορεί να θεωρηθεί σύννομη. Η εισαγωγή εξαιρέσεων επαφίεται κατά συνέπεια στον Εθνικό νομοθέτη, με την υποχρέωση όμως ταυτόχρονης εισαγωγής συγκεκριμένου νομοθετικού μέτρου για κάθε εξαίρεση. Οι εξαιρέσεις που προβλέπονται, τόσο στον Κανονισμό, όσο και στον διευρυμένο κατάλογο παρεκκλίσεων του Νόμου 4624/2019, αφορούν κατά κύριο λόγο την δυνατότητα επεξεργασίας “ειδικών κατηγοριών” δεδομένων, για λόγους “δημοσίου συμφέροντος” , που εξειδικεύονται κατά περίπτωση. Επιτρέπεται κατά συνέπεια η επεξεργασία “ευαίσθητων” προσωπικών δεδομένων (από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς) για λόγους προληπτικής ιατρικής, για τη διαχείρηση των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης και υπηρεσιών υγείας, για τη διαχείριση απειλών στον τομέα της Δημόσιας Υγείας, όπως και για τους αυτονόητους λόγους εθνικής ή δημόσιας ασφάλειας, δίωξης ποινικών αδικημάτων κλπ. Προβλέπεται επίσης, ειδικό άρθρο (αρ. 27) για την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στο πλαίσιο των σχέσεων απασχόλησης, όπως και ειδικά άρθρα, (αρ. 29 και 30), για την επεξεργασία με σκοπό την αρχειοθέτηση προς το δημόσιο συμφέρον και για σκοπούς επιστημονικής έρευνας ή συλλογής και τήρησης στατιστικών στοιχείων. Σε όλες όμως τις παραπάνω περιπτώσεις εξαιρέσεων ή παρεκκλίσεων, εξακολουθούν να ισχύουν στην ίδια έκταση οι αυστηρές αρχές του Κανονισμού και τα δικαιώματα των ατόμων. Αυτό σημαίνει ότι οι φορείς που επεξεργάζονται τα ευαίσθητα δεδομένα μεγάλης κλίμακας, όπως οι υπηρεσίες Ασφάλισης και Υγείας, θα πρέπει να θέσουν σε εφαρμογή διαδικασίες και συστήματα αξιολόγησης των κινδύνων (μελέτη αντικτύπου), επιλεκτικών μηχανισμών πρόσβασης, κρυπτογράφησης ή ψευδονομιμοποιήσεων, μέτρα για τη διασφάλιση της εμπιστευτικότητας, της ακεραιότητας και της ανθεκτικότητας συστημάτων και υπηρεσιών επεξεργασίας, όπως και διαδικασίες αξιολόγησης των τακτικών δοκιμών ασφάλειας. Από τα παραπάνω γίνεται κατανοητό, ότι οι οριζόντιου χαρακτήρα ρυθμιστικές απαιτήσεις του Κανονισμού θα πρέπει να ισχύουν για κάθε διαδικασία και ψηφιακή εφαρμογή, που διαχειρίζεται με τον οποιοδήποτε τρόπο δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα. Διανύουμε όμως μια εποχή, όπου οι υπηρεσίες και οι εκθετικά πολλαπλασιαζόμενες ψηφιακές εφαρμογές τείνουν να μετατρέψουν τον τομέα της Υγείας στο μεγαλύτερο εργαστήριο επεξεργασίας, αποθήκευσης και διαβίβασης ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων. Η πρόσφατη πανδημική κρίση επιτάχυνε αυτή την εξέλιξη, κάτω από τις πιεστικές ανάγκες για ταχύτατη συλλογή και αξιολόγηση μεγάλης κλίμακας δεδομένων σε Ευρωπαϊκό και Διεθνές επίπεδο (big data),για την “από απόσταση” παροχή υπηρεσιών υγείας (τηλεϊατρική, τηλεσυμβουλευτική, m-health), των εφαρμογών Τεχνητής Νοημοσύνης, blockchain κλπ. Την τελευταία δεκαετία οι Ευρωπαϊκές αρχές επιδίδονται σε έναν ρυθμιστικό “αγώνα δρόμου”, για να καλύψουν τα θεσμικά και τεχνολογικά κενά που προκύπτουν από την ταχύτητα μετατροπής των καινοτόμων ψηφιακών εφαρμογών σε υπηρεσίες, οι οποίες εκτός από τις απαιτήσεις συμμόρφωσης με τον ΓΚΠΔ υπόκεινται στους γενικότερους και ειδικότερους κανόνες εμπορικών συναλλαγών της ΕΕ, στο Ενωσιακό δίκαιο του ανταγωνισμού, του ηλεκτρονικού Εμπορίου, των διασυνοριακών συναλλαγών κλπ. Ο ΓΚΠΔ προβλέπει και παροτρύνει, επίσης, τους φορείς ή τις ενώσεις που επεξεργάζονται προσωπικά δεδομένα, να διαμορφώσουν και να υιοθετήσουν Κώδικες Δεοντολογίας και Κατευθυντήριες Οδηγίες Καλών Πρακτικών, μετά από διαβούλευση και έγκριση από τις αρμόδιες Εθνικές ή Ευρωπαϊκές Αρχές Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, όπως και την εφαρμογή προτύπων Πιστοποίησης, από ανεξάρτητους , διαπιστευμένους φορείς. Οι Ευρωπαϊκές Αρχές από το 2014 διαμόρφωσαν ένα πλαίσιο ρύθμισης για την “κινητή Υγεία” (m-health), με τη μορφή “Πράσινης Βίβλου”, το οποίο στη συνέχεια εξελίχθηκε σε “Κώδικα καλών πρακτικών και αρχών συμμόρφωσης με τον GDPR”, υποβλήθηκε το 2018 στην Ομάδα Εργασίας του άρθρου 29 (WG29), χωρίς να λάβει όμως τελική έγκριση, παραμένοντας σε εκκρεμότητα. Ωστόσο, οι Ευρωπαϊκές Αρχές έχουν εκδώσει πρόσφατα μία σειρά Κατευθυντήριων Οδηγιών, που αφορούν την “Διαλειτουργικότητα μεταξύ εγκεκριμένων συσκευών”, τη “Διασυνοριακή ιχνηλάτηση των επαφών” για τις ανάγκες της πανδημίας, χωρίς να έχει όμως διαμορφωθεί ένα ενιαίο, οριζόντιο πλαίσιο Καλών πρακτικών και Κωδίκων για τις πολυάριθμες, και διαφορετικών τεχνολογιών ψηφιακές εφαρμογές που αναπτύσσονται σήμερα. Οι αυξημένες υγειονομικές ανάγκες, που προέκυψαν και από τις πιέσεις που άσκησε και ασκεί η πανδημία σε όλα τα συστήματα υγείας, οδήγησε αρκετές Ευρωπαϊκές χώρες στην ανάπτυξη αξιόλογων Εθνικών πρωτοβουλιών για τη διεύρυνση της παροχής υπηρεσιών τηλεϊατρικής, με την καθιέρωση Εθνικών Κωδίκων και Οδηγιών και τη νομοθέτηση ειδικών ρυθμίσεων για την αποζημίωση των επαγγελματιών υγείας που ασκούν τη συγκεκριμένη πρακτική. Είναι χαρακτηριστικά τα παραδείγματα της Γαλλίας και της Γερμανίας, που αξιοποίησαν τις προβλέψεις του ΓΚΠΔ περί Κωδίκων, αλλά και του Ευρωπαϊκού Κανονισμού 2017/745 “για την ασφάλεια και τις επιδόσεις των ιατροτεχνολογικών προϊόντων” και θεωρώντας το λογισμικό των τηλεϊατρικών εφαρμογών ως ιατροτεχνολογικό προϊόν, ανέπτυξαν αξιόλογες εφαρμογές τηλεσυμβουλευτικής στην τρέχουσα ιατρική πρακτική. Στη χώρα μας παρατηρείται σοβαρή καθυστέρηση σε πολλά επίπεδα ανάπτυξης των ψηφιακών εφαρμογών, με μεγάλα ελλείμματα στο θεσμικό και τεχνολογικό επίπεδο, αλλά και στο επίπεδο ριζικών οργανωτικών και λειτουργικών μεταρρυθμίσεων. Η έλλειψη στρατηγικών διαλειτουργικότητας, η αδυναμία καθιέρωσης ενιαίου, εθνικού ηλεκτρονικού φακέλου και η αποσπασματικότητα στην λειτουργία των περισσοτέρων ψηφιακών εφαρμογών στους τομείς της Υγείας και της Ασφάλισης λειτουργούν ως εμπόδια για τον αναγκαίο ψηφιακό μετασχηματισμό του υγειονομικού μας συστήματος. Τέλος, η εφαρμογή του ΓΚΠΔ είναι επίσης προβληματική στον τομέα της Υγείας, σε ότι αφορά την απουσία λήψης των απαραίτητων τεχνικών και οργανωτικών μέτρων, για τη διασφάλιση των διαδικασιών συμμόρφωσης και αποδείξεων της συμμόρφωσης, με συνέπεια την έκθεση του μεγαλύτερου μέρους των επαγγελματιών Υγείας, αλλά και των φορέων υγείας στους κινδύνους που απορρέουν από το κυρωτικό σύστημα του Κανονισμού. |
|
|
| |
Γ. Δαφούλας
MD, MBA in HSM, PhDc, Επιστημονικός συνεργάτης ΕΛΚΕ-ΠΘ
Έφτασαν στο email μου…
| EΠΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΤΗΛΕΪΑΤΡΙΚΗΣ (ΕΔΙΤ) του ΕΣΥ, μέσω του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (Ελλάδα 2.0).
Σε προηγούμενο ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ έγινε αναφορά στις νέες υποδομές και υπηρεσίες τηλεϊατρικής του ΕΣΥ που πρόκειται να χρηματοδοτηθούν μέσω του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (Ελλάδα 2.0). Πρόσφατα ολοκληρώθηκε η σχετική δημόσια διαβούλευση για την επέκταση του «Εθνικού Δικτύου Τηλεϊατρικής (ΕΔΙΤ)» του ΕΣΥ, συνολικού προϋπολογισμού 30.000.000 ευρώ, από την οποία παραθέτουμε τα πιο σημαντικά στοιχεία του έργου:
«Η 2η ΥΠΕ Πειραιώς και Νήσων Αιγαίου με χρηματοδότηση από το Ε.Π. «ΨΗΦΙΑΚΗ ΣΥΓΚΛΙΣΗ» 2007-2013 υλοποίησε το έργο: «ΕΘΝΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΗΛΕΪΑΤΡΙΚΗΣ, ΤΜΗΜΑ 2ης ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ ΝΗΣΩΝ ΑΙΓΑΙΟΥ» («ΕΔΙΤ» όπως είναι η συντομογραφία του https://edit.gov.gr/), το οποίο ήδη λειτουργεί παραγωγικά από τις αρχές του 2016 έχοντας υλοποιήσει μέχρι σήμερα περισσότερα από 10.000 ραντεβού τηλεϊατρικής σε 10 διαφορετικές ειδικότητες με τη συνεργασία 200 πιστοποιημένων ιατρών και νοσηλευτών του ΕΣΥ.
Το Εθνικό Δίκτυο Τηλεϊατρικής (ΕΔΙΤ) σήμερα περιλαμβάνει:
• 66 Σταθμούς Τηλεϊατρικής Ιατρού- Ασθενούς (ΣΤΙΑ) οι οποίοι καλύπτουν Νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας και Πολυδύναμα Περιφερειακά Ιατρεία. Πρόκειται για το φυσικό χώρο που υποδέχεται τον ασθενή και μέσα στον οποίο γίνεται η εξέταση, παρουσία του θεράποντος ιατρού. Οι ΣΤΙΑ είναι εγκατεστημένοι στις απομακρυσμένες Υγειονομικές Μονάδες της χώρας, συνήθως Κέντρα Υγείας, Πολυδύναμα Περιφερειακά Ιατρεία και μικρότερες μονάδες υγείας. • 21 Σταθμούς Τηλεϊατρικής Ιατρού Συμβούλου (ΣΤΙΣ), οι οποίοι είναι εγκατεστημένοι σε 12 νοσοκομεία της 2ης ΥΠΕ και στο ΕΚΑΒ, ενώ εγκαταστάθηκε και ένας Σταθμός στο Νοσοκομείο Παπαγεωργίου στη Θεσσαλονίκη. Ο ΣΤΙΣ αποτελεί το άλλο άκρο μιας συνόδου τηλεϊατρικής. Διαθέτει τον απαραίτητο απεικονιστικό εξοπλισμό, προκειμένου να εμφανίζονται στο Σύμβουλο ιατρό τα δεδομένα, οι ζωτικές ενδείξεις και η εικόνα του εξεταζόμενου. Διαμορφώνεται όπως και ένας ΣΤΙΑ, με τη διαφορά ότι δεν διαθέτει διαγνωστικά, αλλά μόνο απεικονιστικά όργανα. Οι ΣΤΙΣ είναι εγκατεστημένοι σε Περιφερειακά Νοσοκομεία και στα τριτοβάθμια Νοσοκομεία της 2ης Υγειονομικής Περιφέρειας στην Αττική. • 170 Σταθμούς Κατ’ Οίκον Περίθαλψης (ΣΚΟΠ), οι οποίοι βρίσκονται σε νοσηλευόμενους ασθενείς στο σπίτι ή σε δομές κοινωνικής φροντίδας στα όρια της 2ης ΥΠΕ. Οι ΣΚΟΠ εγκαθίστανται στα σπίτια των ασθενών που επιλέγονται προκειμένου να τύχουν άμεσης επικοινωνίας, μέσω του ΕΔΙΤ, με τη Μονάδα Υγείας της περιοχής τους. Το σύστημα κατ’ οίκον μέριμνας και παρακολούθησης διαθέτει χαρακτηριστικά τα οποία το καθιστούν κατάλληλο για λειτουργία στα σπίτια των ασθενών ή σε συνεργασία με μονάδες κοινωνικήςφροντίδας σε τοπικό επίπεδο. • 1 Εκπαιδευτικό Κέντρο στο Κέντρο Υγείας Πειραιά. Το Εκπαιδευτικό Κέντρο περιλαμβάνει εκτεταμένη λειτουργικότητα όλων των μονάδων ΕΔΙΤ (ΣΤΙΑ, ΣΤΙΣ και ΣΚΟΠ) προκειμένου να εκπαιδευτούν οι χρήστες του συστήματος, δηλαδή το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό που υπηρετεί στις μονάδες του ΕΣΥ, οι οποίες διαθέτουν υποδομές τηλεϊατρικής. • Το Κέντρο Δεδομένων που φιλοξενείται (collocation) σε (υψηλής διαθεσιμότητας) DataCenter. Η διασύνδεση των μονάδων ΕΔΙΤ γίνεται μέσω του Δημόσιου Δικτύου Δεδομένων ΣΥΖΕΥΞΙΣ. • Το Κέντρο Υποστήριξης Λειτουργίας (Helpdesk) που φιλοξενείται στη 2η ΥΠΕ.
Αντικείμενο του συγκεκριμένου έργου, μέσω χρηματοδότησης του ΤΑΜΕΙΟΥ ΑΝΑΚΑΜΨΗΣ, θα είναι η ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΤΗΛΕΪΑΤΡΙΚΗΣ (ΕΔΙΤ) – στις 1η, 3η, 4η, 5η, 6η και 7η ΥΠΕ, ήτοι η ανάπτυξη ενός συστήματος, επιπρόσθετα του υφιστάμενου και σε άμεση διασύνδεση μαζί του καθώς και η αναβάθμιση του υφιστάμενου στην 2η ΥΠΕ ως προς την προμήθεια επιπλέον περιφερειακού εξοπλισμού και συνδρομητικών υπηρεσιών, το οποίο θα αποτελείται από:
• Τριακόσιους πέντε (305) νέους Σταθμούς Τηλεϊατρικής Ιατρού- Ασθενούς (ΣΤΙΑ) που θα εγκατασταθούν σε συγκεκριμένες Υγειονομικές Δομές σε όλη τη χώρα. Ανάλογα με τα δεδομένα διαθεσιμότητας χώρου, καθώς και την επιχειρησιακή ετοιμότητα της κάθε υγειονομικής μονάδας, οι σταθμοί ΣΤΙΑ χωρίζονται σε δυο κατηγορίες: o Μεγάλες μονάδες1 ΣΤΙΑ:εκατόν τριάντα(130) o Μικρές μονάδες2 ΣΤΙΑ: εκατόν εβδομήνταπέντε (175).
• Τριάνταπέντε (35) νέους Σταθμούς Τηλεϊατρικής Ιατρού Συμβούλου (ΣΤΙΣ) που θα εγκατασταθούν σε συγκεκριμένες Υγειονομικές Δομές. Ανάλογα με τα δεδομένα διαθεσιμότητας χώρου, καθώς και την επιχειρησιακή ανάγκη της κάθε υγειονομικής μονάδας, οι σταθμοί ΣΤΙΣ χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: o Μεγάλες μονάδες3 ΣΤΙΣ: είκοσι (20) o Μικρές τροχήλατες μονάδες4 ΣΤΙΣ:δεκαπέντε(15).
• Ταμπλέτες ιατρών για την υποστήριξη των λειτουργιών ΣΤΙΣ-Τ: πεντακόσιες (500).
• Πέντε (5) Εκπαιδευτικούς Σταθμούς Τηλεϊατρικής που θα ενσωματώνουν λειτουργίες ΣΤΙΣ και ΣΤΙΑ, θα χρησιμοποιηθούν ως Εκπαιδευτικά Κέντρα για τους νέους χρήστες του συστήματος και θα εγκατασταθούν στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία της χώρας
• Συστήματα Κατ’ Οίκον Παρακολούθησης (ΣΚΟΠ): τρεις χιλιάδες (3.000) με άμεση διασύνδεση με το ΕΔΙΤ κι αντίστοιχο λογισμικό • Διαγνωστικός Ιατρικός Εξοπλισμός για τους ΣΤΙΑ κ τα εκπαιδευτικά κέντρα • Τρία (3) νέα περιφερειακά Κέντρα Ελέγχου (Helpdesk), καθώς και ένα (1) Κέντρο Παρακολούθησης και Ελέγχου στο ΥπουργείοΥγείας (Command&Control Centre). • Λογισμικό Τηλεϊατρικής (Κεντρική Υποδομή – ΣΤΙΑ, ΣΤΙΣ, Ταμπλέτες ΣΤΙΣ-Τ και υπηρεσίες παραμετροποιήσεων αυτής σύμφωνα με τις μελέτες εφαρμογής»
1 Απαιτούν ειδικά διαμορφωμένους χώρους αποκλειστικής χρήσης και ελεγχόμενης πρόσβασης. Ενδείκνυται για Κέντρα Υγείας (ΚΥ) εκτός αστικού ιστού 2 Μπορεί να συνεγκατασταθεί με άλλο υφιστάμενο εξοπλισμό σε αίθουσα μη αποκλειστική ςχρήσης. Ενδείκνυται κυρίως για μικρότερα Κέντρα Υγείας (ΚΥ) ή Πολυδύναμα Περιφερειακά Ιατρεία (ΠΠΙ), και ενδεχομένως σε Περιφερειακά Ιατρεία (ΠΙ) δυσπρόσιτων περιοχών ή νησιών 3 Απαιτούν ειδικά διαμορφωμένους χώρους αποκλειστικής χρήσης και ελεγχόμενης πρόσβασης. Κατάλληλος χώρος εντός του νοσοκομείου. 4 Φορητός τροχήλατος σταθμός για Εξωτερικά Ιατρεία Νοσοκομείων (τροχήλατα μόνο έπιπλα) για άμεση ανταπόκριση Συμβούλου Ιατρού.
ΠΗΓΗ: https://www.ktpae.gr/%CE%BD%CE%AD%CE%B1/%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B2%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%BF-%CE%B5%CE%B4%CE%B9%CF%84/
|
| Προσωπικότητες στο Digital…
| |
Πολυχρόνης Δηλαβέρης Διευθυντής Καρδιολογίας, Α Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική, Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Αθηνών, Πρόεδρος (2020-2022) Ομάδας Εργασίας e-Cardiology, Ευρωπαϊκή Καρδιολογική Εταιρεία
| Ο Διευθυντής Καρδιολογίας Πολυχρόνης Δηλαβέρης του Ευαγγέλου γεννήθηκε στον Πειραιά το 1964, είναι έγγαμος και έχει δύο παιδιά. Αποφοίτησε από την Ιωνίδειο Πρότυπο Σχολή του Πειραιά. Απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, εκπαιδεύθηκε στην ειδικότητα της Καρδιολογίας στην Α Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική του Ιπποκρατείου Νοσοκομείου Αθηνών, ενώ ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή με βαθμό ΑΡΙΣΤΑ στο ίδιο Πανεπιστήμιο το 1998. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Κλινική Ηλεκτροφυσιολογία στο Department of Cardiological Sciences, St.George's Hospital Medical School, στο Λονδίνο. Υπηρέτησε ως Επιμελητής Β στην Καρδιολογική Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου της Θείας Πρόνοιας «Η Παμμακάριστος» (Διευθυντής κ. Γ. Τζανετής) και ακολούθως στην Πανεπιστημιακή Κλινική του Ιπποκρατείου Νοσοκομείου Αθηνών (Διευθυντής Καθ. κ. Χ. Στεφανάδης), και μετά ως Επιμελητής Α και ακολούθως ως Διευθυντής στην ίδια Κλινική (Διευθυντής Καθ. κ. Δ. Τούσουλης). Τα κλινικά και ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται κυρίως στην κλινική και επεμβατική ηλεκτροφυσιολογία, ηλεκτροκαρδιογραφία και γενικότερα στις αρρυθμίες. Είναι Fellow της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας(FESC), της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Αρρυθμιών(FEHRA) και της International Society for Holter and Noninvasive Electrocardiology (ISHNE) όπου διετέλεσε μέλος του Διοικητικού της Συμβουλίου. Είναι πιστοποιημένος για την εμφύτευση βηματοδοτών και απινιδιστών από την Ευρωπαϊκή Εταιρεία Αρρυθμιών. Υπηρέτησε ως μέλος στον πυρήνα της Ομάδας Εργασίας του e-Cardiology στην Ευρωπαϊκή Καρδιολογική Εταιρεία και εξελέγη στη θέση του Προέδρου για τη διετία 2020-2022. Η ενασχόληση του Διευθυντή Καρδιολογίας Πολυχρόνη Δηλαβέρη με την Ψηφιακή Υγεία και τα αντίστοιχα εργαλεία ξεκινά από την εποχή των μεταπτυχιακών του σπουδών που μελέτησε τις δυνατότητες και τα μέσα για την ψηφιοποίηση των ηλεκτροκαρδιογραφημάτων που είχαν αρχικά αποτυπωθεί σε ΗΚΓκο χαρτί, ακολούθως με την απευθείας ψηφιακή καταγραφή τους και την ανάδειξη σημαντικών ψηφιακών ΗΚΓκων εργαλείων και δεικτών. Ο Διευθυντής Καρδιολογίας Πολυχρόνης Δηλαβέρης έχει παρουσιάσει έντονη και σημαντική ερευνητική δραστηριότητα καθ’ όλη τη διάρκεια της ιατρικής του πορείας. Έχει περισσότερες από 190 δημοσιεύσεις σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά, με συνολικό συντελεστή απήχησης μεγαλύτερο από 900. Το δημοσιευμένο του έργο φέρει περισσότερες από 5200 βιβλιογραφικές αναφορές, με συντελεστή h-index 31. Είναι συγγραφέας κεφαλαίων σε πολλαπλά βιβλία -ελληνικά και ξενόγλωσσα- στο χώρο της καρδιολογίας. Συμμετείχε συγγραφικά στις Ευρωπαϊκές Κατευθυντήριες Οδηγίες για τη Θεραπεία της Κολπικής Μαρμαρυγής του 2020 (2020 ESC Guidelines for the Management of Atrial Fibrillation in collaboration with the EACTS). Η ακαδημαϊκή και ερευνητική του πορεία αποτυπώνεται στη συμμετοχή του ως προσκεκλημένου ομιλητή σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια και στην πολυετή συμβολή του στην εκπαίδευση των φοιτητών και των ειδικευομένων ιατρών της Α Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής. Ως αντιπρόεδρος στην ομάδα εργασίας του e-Cardiology στην Ευρωπαϊκή Καρδιολογική Εταιρεία, εισηγήθηκε και συνέβαλε στη σύσταση της αντίστοιχης ομάδας εργασίας στην Ελληνική Καρδιολογική Εταιρεία.Σύγχρονοι στόχοι του αποτελούν η ψηφιακή παρακολούθηση των ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια και η οργάνωση ενός Πανελλήνιου δικτύου για την απομακρυσμένη παρακολούθηση των καρδιοπαθών που φέρουν εμφυτευμένες συσκευές. Στα πλαίσια της προσπάθειας αυτής έγκειται και η δημιουργία του CentralHubστην Ελλάδα για το HomeMonitoring της εταιρείας BIOTRONIK στο Ιπποκράτειο Γ.Ν.Α. Όραμά του είναι η προαγωγή της Ψηφιακής Τεχνολογίας στην Υγεία προς όφελος του καρδιοπαθή ασθενή.
|
| Επιθυμούμε το Digital Health Alert συνεχώς να εξελίσσεται. Πείτε μας τις απόψεις σας και τις παρατηρήσεις σας. Μπορείτε να επικοινωνείτε μαζί μας στο digital.medicine.2018@gmail.com. |
| ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΧΟΡΗΓΙΑ *Πατήστε πάνω στο εικονίδιο για περισσότερες πληροφορίες
| |
| |
|
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΑΝΑΓΓΕΛΛΕΙ:
| |
| Congress World fully respects the applicable Personal Data Protection laws. Thus, you are receiving this informational Newsletter due to one of the below reasons 1. You have provided your email address so as to be informed with scientific updates of your interest, or 2. You were registered in one of the Conferences organized by our PCO-DMC Congress World, or3. You subscribed via our website www.congressworld.gr |
|
|---|
|
|
